ارتباط رعایت اصول روابط انسانی از سوی استادان با انگیزۀ پیشرفت ورزشی دانشجویان تربیت ‌بدنی

  ه‍دف پ‍ژوه‍ش حاضر ب‍ررس‍ی ارتباط بین رع‍ای‍ت اص‍ول رواب‍ط ان‍س‍ان‍ی ت‍وس‍ط استادان و مربیان با انگیزۀ پیشرفت ورزشی دانشجویان تربیت بدنی بود. جامعۀ آماری شامل کلیۀ دانشجویان دختر و پسر رشتۀ تربیت ‌بدنی و علوم ‌ورزشی دانشگاه شهید مدنی آذربایجان (252 نفر) بود که 160 نفر به‌صورت تصادفی، پرسشنامه‌های رعایت اصول روابط انسانی گوهری (1385) و انگیزۀ پیشرفت ورزشی یا ورزش‌گرایی گیل و دیتر (1988) را تکمیل کردند. از آزمون t مستقل و تحلیل واریانس یکراهه برای مقایسۀ بین گروه‌ها و از آزمون ضریب همبستگی پیرسون برای بررسی رابطۀ بین متغیرها در سطح معناداری 05/0P≤ استفاده شد. نتایج نشان داد هرچند هر دو متغیر رعایت اصول روابط انسانی و انگیزۀ پیشرفت ورزشی میانگین امتیاز بالاتر از مقدار متوسط بود، اما بین رعایت اصول روابط انسانی و انگیزۀ پیشرفت ورزشی و خرده‌مقیاس‌های آن رابطۀ معنا‌داری وجود ندارد. براساس نتایج مشاهده شد که سابقۀ ورزشی دانشجویان با رعایت اصول روابط انسانی و نیز انگیزۀ پیشرفت رابطۀ معنا‌داری دارد (05/0P<). همچنین تفاوت معنا‌داری در میانگین امتیاز ابعاد پیروزی‌گرایی و هدف‌گرایی انگیزۀ پیشرفت ورزشی بین دانشجویان دختر و پسر مشاهده شد (05/0P<). دیدگاه دانشجویان در مورد رعایت اصول روابط انسانی براساس سال ورودی آنها نیز متفاوت بود. به‌نظر می‌رسد انگیزۀ پیشرفت ورزشی دانشجویان تربیت ‌بدنی به عوامل دیگری غیر از رعایت اصول روابط انسانی توسط استادان آنها مرتبط باشد، اما با توجه به اهمیت موضوع اصول روابط انسانی رعایت اصول روابط انسانی توسط استادان همواره مورد تأکید بوده و بی‌شک در پیشرفت سایر ابعاد زندگی و تحصیل دانشجویان تأثیرگذار خواهد بود.